Het mooiste stukje van Vietnam....

Xin Chao voor de laatste keer vanuit Vietnam,

We hebben weer een paar schitterende dagen achter de rug en we hebben unaniem besloten dat dit het mooiste stuk is van Vietnam! (zover wij gezien hebben dan) We vertrokken woensdagavond naar het treinstation om hier op geheel vietnamese wijze deel te nemen aan het reizende volk. Dit gaat als volgt; je komt aan en wordt van hokje 4 naar een ander hokje 4 gestuurd (omdat er op je kaartje staat, melden bij hokje 4). We hebben namelijk alleen de voucher gekregen, het treinkaartje moeten we dus van iemand krijgen 35 minuten van te voren, alleen niemand weet bij wie of waar. Na te zijn neergezet in de wachtruimte op een bank (letterlijk door een meneer, we mochten niet bewegen) was het wachten en kijken of er iets ging gebeuren. Alle lokale mensen zaten te picknicken met het hele gezin en alle toeristen keken schaapachtig rond omdat we allemaal geen idee hadden wat we moesten doen. Eindelijk was er beweging in een andere wachtruimte en gingen we maar even kijken wat er gaande was. Nou inderdaad er stonden 3 mensen met kaartjes in hun handen met elkaar, want tja veronderstel dat je je werk gewoon doet, te praten. Uiteindelijk zag iemand onze voucher en kregen we 2 treinkaartjes in ons handen geduwd. Natuurlijk wisten we dan nog steeds niet waar we heen moesten, maar gelukkig zijn er genoeg mensen die je de weg willen wijzen (voor geld natuurlijk). Eenmaal aangekomen bij de juiste wagon en onze bedjes gezocht. Het zijn hokjes met 4 bedden erin en we hadden het geluk deze te delen met een amerikaans pas getrouwd stel. Eenmaal vertrokken en gesetteld hebben we lekker zitten kletsen over hun en onze avonturen en opeens was het alweer 23 uur en tijd om te slapen, aangezien we in Lao Cai rond 5 uur aan zouden komen. Vroeg in de ochtend werden we wakker gemaakt door de conducteur die keihard op de deur bonkte, snel onze spullen bij elkaar geraapt en op zoek naar een busje door naar Sapa onze eindbestemming. Het stel werd opgehaald door hun guesthouse, dus namen wij een toeristenbusje naar Sapa. De rit duurde een uur en slingerde heen en weer door de bergen, de zon kwam tijdens de rit geleidelijk op en we konden een glimps opvangen van het uitzicht en dat was adembenemend mooi! Zelfs in het donker... We werden afgezet bij ons hostel rond 6 uur. Het was erg fris en de kamers waren helaas nog niet gereed. We kregen een ontbijtje, daarna zijn we een rondje gaan lopen door het centrum en hebben ergens nog een theetje gedaan terwijl we wachtten op onze kamer. We konden onze ogen niet geloven hoe anders en mooi het hier was. Overal liepen lokale etnische mensen rond met hun eigen klederdracht. Rond 9 uur weer terug naar het hostel waar we ons even hebben opgefrist en besloten daarna weer verder rond te lopen. Het was een heerlijke dag, de zon scheen en de lucht was helderblauw. Sapa is niet zo groot, maar de omgeving is zo bijzonder mooi dat we om de 5 stappen 'Wow' riepen. We kwamen uit bij een restaurantje aan de rand van de berg met een schitterend uitzicht en hebben daar wat geluncht. Heel leuk was het om te zien dat het centrum bestond uit allemaal restaurantjes met open haard, warme wijn en kruidenthee. We kregen helemaal het gevoel dat we op wintersport waren, het rook zo fris en heerlijk (je weet wel een berglucht). In de namiddag een dutje gedaan, want zo'n nacht in een hobbelige trein geeft ook niet de perfecte nachtrust. 's Avonds was Sapa opeens zo anders.... Het was donker en fris (tegen koud aan) en de meeste lokale mensen waren terug naar hun dorp in de bergen. We eindigde in een restaurantje met een lekker glas rode wijn en na het eten een warme chocolademelk!
De volgende dag wilden we wat meer van de omgeving zien en hadden we een scooter gehuurd. Hiermee een rondje door Sapa gereden en daarna richting de dorpen in het Zuiden van het gebied. Halverwege staat er een post waar je je moet melden en een kaartje moet kopen om verder te rijden ivm de verschillende dorpen die je kan bezoeken. Het was ook vandaag weer een schitterende dag, gewoon warm zelfs en we hadden ons natuurlijk veel te warm aangekleed. We reden verder en kwamen uit bij een stationnetje langs de weg waar allemaal Hmong (een van de meest voorkomende etnische groep uit dit gebied) stonden te wachten. We besloten de scooter daar te parkeren en verder naar beneden te lopen. De Hmong meisjes wilden maar al te graag als gids fungeren en zo namen we een groepje mee naar beneden, althans zij namen ons mee. Hoe verder we naar beneden liepen hoe warmer het werd. Het grappige was dat we niet wilden hiken, geen uren rondwandelen door de omgeving en een hele dag rondwandelen door verschillende dorpen, uiteindelijk hebben we 2 uur rondgewandeld door 2 verschillende dorpen en eindigden we langs dezelfde weg waar onze scooter stond (alleen 5 km verderop). Toen mochten we dus nog terug lopen naar de scooter en onze voeten waren helemaal heet en opgezet. We namen afscheid van de lieve meisjes die ons 2 uur lang hebben rondgeleid door de dorpen en informatie hebben gegeven. Ze waren super lief en een paar konden redelijk goed engels, dus zo was het ook nog informatief. Re nam een taxiscooter terug naar het station waar de scooter stond, om mij daarna op te halen. Ik kreeg onderweg gezelschap van 1 van de vrouwen die meegelopen was en ze zei dat ze ook naar het station moest. We liepen samen in de richting en toen Re mij onderweg op kwam pikken hebben we haar maar gelijk een lift gegeven. Te grappig, met z'n 3en op de scooter en toen we daar aankwamen waren alle mensen daar helemaal verbaasd. Dat hadden ze waarschijnlijk nog nooit gezien! (niet 3 mensen op een scooter, dat is hier normaal, maar 2 toeristen die een lokaal persoon een lift gaven) We reden terug naar Sapa om te lunchen en zijn hierna nog even rondgelopen. 's Middags wilden we nog naar een waterval rijden, maar we waren bang dat we het niet zouden halen met de zonsondergang en in het donker door de bergen is geen goed idee. We besloten de weg richting Lao Cai te volgen, dezelfde weg als we in het donker zagen de dag ervoor. Het was een goede beslissing, want ook hier was het schitterend. Weer heel anders en minder toeristisch, dus we zagen de lokale mensen werken op het land en door de bergen naar huis lopen. Toen het donkerder werd gingen we terug om op tijd weer in Sapa te zijn en niet in het donker rond te rijden. 's Avonds weer bij een ander restaurantje lekker gegeten.
Onze laatste dag in Sapa was aangebroken en wat een wereld van verschil was het... De zon was verdwenen en heel Sapa was gehuld in mist. We konden vanuit onze kamer niet eens de gebouwen aan de overkant zien! Het was koud en nat en de sfeer van de 2 dagen ervoor was compleet veranderd. Dus dikke trui en vest aan en sjaal om. We hebben de markt van Sapa bezocht en omdat het zaterdag was, was het ook erg druk in het dorp met zowel toeristen als lokale mensen. We zagen nog meer verschilende etnische groepen en klederdrachten die we nog niet eerder hadden gezien. De markt was erg leuk, met veel spullen van het dagelijks leven en de verschillende kleding gemaakt door de mensen zelf. We hebben ons echt vermaakt en daarna hebben we heerlijk Sapa thee (groene thee met gember, kaneel en lemongrass) gedronken en van het uitzicht genoten. Heel bizar om in die mist te zitten en dit is dus het dagelijkse leven in Sapa, de 2 dagen zon waren uitzonderlijk! We hebben hierdoor wel veel kunnen zien en mooie foto's kunnen maken. Rond 18 uur werden we opgehaald met de bus om weer te vertrekken naar Lao Cai, waar de trein om 21 uur zou vertrekken. Toen we daar aankwamen was het weer hetzelfde verhaal als op de heenweg. Niemand weet iets en toen we de voucher aan een vrouwtje gaven, kregen we kaartjes terug van 20.15 uur. Wij weer in discussie omdat er op de voucher een andere tijd en trein stond, maar hun ons verzekeren dat we ook een trein eerder konden nemen. Wij maar akkoord gegaan, want dat betekende minder lang wachten. We hadden deze reis wel een luxere cabin, maar verder was het gehobbel hetzelfde... We kwamen aan in Hanoi om 5.15 uur en na fiks onderhandelen met de vele taxichauffeurs eindelijk naar ons hotel om verder te slapen in een normaal bed.
We zijn nu weer in Hanoi en hebben eigenlijk niet zoveel meer gedaan, behalve lekker uitgeslapen en wat rondgewandeld. We hebben gisteren nog de kathedraal bezocht en daarna nog wat rondgehangen in een leuk restaurant die meerdere vestigingen heeft in Laos. Deze kwamen we toevallig tegen en hebben weer heerlijke broodjes gegeten.Vandaag hetzelfde verhaal, het is regenachtig in Hanoi en hebben lekker een bad genomen in de hotelkamer, lekker warm. Verder nog de laatste dingetjes zien en kopen voordat we morgenavond naar Bangkok vliegen. De planning is 2 dagen Bangkok en dan met de trein naar het noorden. Natuurlijk weten we niet hoe en wat en kijken we wat de mogelijkheden zijn als we daar zijn. We krijgen af en toe de berichtjes mee van Sinterklaas enzo.... dat is wel raar om hier niks van te zien. Alhoewel, we hebben hier wel wat kerstwinkeltjes gezien. Als in een heel winkeltje vol met kerstspullen, ze hebben hier alleen winkeltjes met 1 onderwerp. Dus alleen kleding of alleen gereedschap, alleen brillen, alleen lampen etc.... en dan hele straten vol met dezelfde winkeltjes. We wensen iedereen alvast een goede Sinterklaas toe, hopelijk is iedereen lief geweest en krijgen jullie niet de zak!

Laatste kusjes vanuit Vietnam.... *smak*smak*smak*