Laos... here we are!!!
Door: Nickyta
Blijf op de hoogte en volg Nickyta&Rewan
10 Oktober 2012 | Laos, Vientiane
Jaja, daar zijn we weer. Maar dan vanuit een nieuw land: Laos!!!! Er is weer een hoop te vertellen over de afgelopen dagen en natuurlijk hebben we ook de foto's op ons verhaal kracht bij te zetten.
Na het ontbijt en uitgecheckt te hebben uit ons hotel namen we de TukTuk naar de Chatuchak weekendmarket. Zoals de naam al zegt is deze alleen in de weekenden. Re had me al gewaarschuwd dat deze enorm groot is, maar toch heb je dan een ander beeld in je hoofd. Eenmaal aangekomen schrok ik toch echt van hoe groot die wel niet is... Zeker 3x zo groot als Beverwijk en ze verkopen er echt van alles! Van kleding tot aan huishoudelijke spullen tot aan dieren. Echt bizar zo groot. We hebben hier zeker een tijdje rondgelopen en nog niet eens de helft gezien.... In de middag werd het ook steeds drukker en toen waren we er ook wel een beetje klaar mee. Dus met de TukTuk weer richting ons hotel. We konden onze tassen daar opbergen en mochten gebruik maken van het zwembad met douche zodat we ons konden opfrissen. Na even gerelaxed te hebben namen we (hoe kan het ook anders) de TukTuk naar het treinstation. Onze trein vertrok om 20.00 en we hadden onze eigen hutje met bedden erin. Het zag er allemaal prima uit en de service was ook goed. Alles ging goed totdat ik 's nachts wakker werd met hele erge buikpijn. Dus naar het toilet gerend en vanaf daar ging het alleen maar slechter. Ik was doodziek. Dit duurde de hele nacht en verdere treinreis. Zo vermoeiend ook en dat alles in een hobbelige trein, geloof me ik was zo blij toen we aankwamen in Nong Khai. Onze eindbestemming en tevens laatste bestemming in Thailand voordat we Laos in zouden gaan. Snel een TukTuk geregeld en op naar het hostel. We waren de TukTuks van Bangkok gewend, dus moesten heel hard lachen toen we in deze zaten (nou ja lachen, ik nog nog net een glimlach op mijn gezicht toveren, maar deed mijn best) wat een gammele dingen zijn dat zeg. En een gepiep als hij remde... volgens mij deden ze het nog amper. Maar het kon me niks schelen, we waren bij het hostel aangekomen en ben gelijk mijn bed ingedoken. Ik ben er ook niet meer uitgeweest, alleen voor wat soep.
Toen was het alweer maandag en nog steeds voelde ik me beroerd. Heel spijtig, want ik was vroeg wakker geworden en dacht ga ik rustig even wandelen. Het was zo stil op straat, maar heel mooi. Er was een mooie boulevard langs de Mekong en zo vroeg in de ochtend, die stilte, had iets magisch. Helaas had ik weinig energie en ben maar weer naast Re gekropen. Een paar uur later opgestaan en toch samen weer een stukje gaan wandelen. Deze keer iets verder en was leuk om het dorpje met de lokale mensen te zien. Hierna ben ik weer gaan rusten en een boek gaan lezen en Re is nog wat verder gaan wandelen. Toen de zon begon onder te gaan ben ik weer naar de waterkant gelopen en de zonsondergang was heel mooi. De zon zakte namelijk achter de Thai-Lao Friendshipsbridge in de Mekong. Gelukkig kwam Re ook net terug en hebben we er samen van genoten. Nog even een drankje gedaan in het hostel. Was trouwens een heel zweverige plek met een grote tuin en allemaal zen-mensen, maar heel vredig. Ook leuk om te vertellen is dat er een schildpadje uit de Mekong de tuin in kwam lopen. Echt zo grappig en zelfs de eigenaar was onder de indruk, blijkbaar gebeurd dat niet zo vaak. En oja heb toen Re was gaan wandelen ook nog een eekhoorntje gezien. Blijkbaar leven die niet alleen in koude bossen hahaha... Nadat we ons hadden opgefrist gingen we eten bij een drijvend restaurant op de Mekong. Deze serveerde lokale gerechten en aangezien ik me iets beter voelde gingen we het proberen. Uiteindelijk heb ik het alleen bij een soepje gehouden, maar heb geproefd van Re het het was echt heel lekker.
De volgende dag was er weer een nieuw avontuur aangebroken.... vandaag gingen we de grens over. Een nieuw land tegemoet!! Laos ligt aan de overkant van Nong Khai, dus we hebben er al 2 daagjes tegenaan gekeken. Nu ging het echt gebeuren. Wij met onze rugzakken de (krakkemikkige) TukTuk in naar de grenspost. Hier wat papierwerk ingevuld en toen een bus in. Deze reed ons over de brug heen en aan de andere kant meer papierwerk voor ons visum. Het ging allemaal zo vlot, dus hup een taxi geregeld en naar Vientiane. Dit is de hoofdstad van Laos en ligt op 40 minuutjes rijden. Je zag gelijk dat het een ander land is. Overal rijstvelden tussen de huizen en koeien, en oja ze dragen van die vietnamese puntmutjes (er zijn veel vietnamese en chinese invloeden) Re had via internet een leuk hotel gevonden en daar een kamer geboekt. En inderdaad het is een super leuk hotelletje. Mooie kamers, beetje ouderwetse stijl (maar niet oud hoor) en vriendelijk personeel. Redelijk luxe, maar ach, soms moet je uit de ban springen. Vientiane kan je niet vergelijken met Bangkok. Hoewel het de hoofdstad is, is alles op loopafstand en doet het meer aan als een druk dorp. Natuurlijk op elke hoek van de straat een tempel, dat is niet anders dan Thailand. We hebben lekker rondgelopen en beetje gekeken wat er allemaal was. We gingen naar het Nationaal Theater, omdat de Lonely Planet zei dat er elke avond een dansvoorstelling is. Helaas hadden we pech, want het zag er leeg en kaal uit. Misschien hebben ze het opgeheven. Toen liepen we maar door naar de waterkant om de mooie zonsondergang te zien. We moesten nog doorlopen ook, want zo dicht bij de evenaar schiet die het water in hahaha.... Maar we hebben m gezien en hij was prachtig. Aan de waterkant wordt er 's avonds ook een markt opgebouwd, dus daar even overheen gelopen en daarna zijn we gaan eten. Deze keer had de Lonely Planet wel gelijk en kwamen we terecht in een super mooi restaurant met lokale gerechten. We hebben hier heerlijk gegeten en gedronken en lekker genoten van onze avond. Alles ging met mij ook beter, tot vandaag. Ik voel me weer beroerd en mijn darmen zijn helemaal de weg kwijt volgens mij. Dus we gaan maar een antibiotica kuurtje halen om de bacterie, die mij zo ziek maakt te vermoorden!!!! Hopelijk voel ik mij hierna beter en kan ik weer vol goede energie verder Laos in. Dit is in ieder geval wel de bedoeling. Eigenlijk al morgen, maar misschien willen we nog een nachtje langer blijven, zodat ik volledig kan rusten en we nog meer tijd hebben om de stad te bekijken. Helaas is ons hotel vol, dus moeten we ook nog op zoek naar een ander hotelletje voor 1 nacht, maar er zijn er hier zoveel, dus dat komt goed. De foto's komen er natuurlijk ook weer aan en laten we jullie weer iets horen vanaf de volgende bestemming Luang Prabang.
Sabaidee, Re en Nick
Na het ontbijt en uitgecheckt te hebben uit ons hotel namen we de TukTuk naar de Chatuchak weekendmarket. Zoals de naam al zegt is deze alleen in de weekenden. Re had me al gewaarschuwd dat deze enorm groot is, maar toch heb je dan een ander beeld in je hoofd. Eenmaal aangekomen schrok ik toch echt van hoe groot die wel niet is... Zeker 3x zo groot als Beverwijk en ze verkopen er echt van alles! Van kleding tot aan huishoudelijke spullen tot aan dieren. Echt bizar zo groot. We hebben hier zeker een tijdje rondgelopen en nog niet eens de helft gezien.... In de middag werd het ook steeds drukker en toen waren we er ook wel een beetje klaar mee. Dus met de TukTuk weer richting ons hotel. We konden onze tassen daar opbergen en mochten gebruik maken van het zwembad met douche zodat we ons konden opfrissen. Na even gerelaxed te hebben namen we (hoe kan het ook anders) de TukTuk naar het treinstation. Onze trein vertrok om 20.00 en we hadden onze eigen hutje met bedden erin. Het zag er allemaal prima uit en de service was ook goed. Alles ging goed totdat ik 's nachts wakker werd met hele erge buikpijn. Dus naar het toilet gerend en vanaf daar ging het alleen maar slechter. Ik was doodziek. Dit duurde de hele nacht en verdere treinreis. Zo vermoeiend ook en dat alles in een hobbelige trein, geloof me ik was zo blij toen we aankwamen in Nong Khai. Onze eindbestemming en tevens laatste bestemming in Thailand voordat we Laos in zouden gaan. Snel een TukTuk geregeld en op naar het hostel. We waren de TukTuks van Bangkok gewend, dus moesten heel hard lachen toen we in deze zaten (nou ja lachen, ik nog nog net een glimlach op mijn gezicht toveren, maar deed mijn best) wat een gammele dingen zijn dat zeg. En een gepiep als hij remde... volgens mij deden ze het nog amper. Maar het kon me niks schelen, we waren bij het hostel aangekomen en ben gelijk mijn bed ingedoken. Ik ben er ook niet meer uitgeweest, alleen voor wat soep.
Toen was het alweer maandag en nog steeds voelde ik me beroerd. Heel spijtig, want ik was vroeg wakker geworden en dacht ga ik rustig even wandelen. Het was zo stil op straat, maar heel mooi. Er was een mooie boulevard langs de Mekong en zo vroeg in de ochtend, die stilte, had iets magisch. Helaas had ik weinig energie en ben maar weer naast Re gekropen. Een paar uur later opgestaan en toch samen weer een stukje gaan wandelen. Deze keer iets verder en was leuk om het dorpje met de lokale mensen te zien. Hierna ben ik weer gaan rusten en een boek gaan lezen en Re is nog wat verder gaan wandelen. Toen de zon begon onder te gaan ben ik weer naar de waterkant gelopen en de zonsondergang was heel mooi. De zon zakte namelijk achter de Thai-Lao Friendshipsbridge in de Mekong. Gelukkig kwam Re ook net terug en hebben we er samen van genoten. Nog even een drankje gedaan in het hostel. Was trouwens een heel zweverige plek met een grote tuin en allemaal zen-mensen, maar heel vredig. Ook leuk om te vertellen is dat er een schildpadje uit de Mekong de tuin in kwam lopen. Echt zo grappig en zelfs de eigenaar was onder de indruk, blijkbaar gebeurd dat niet zo vaak. En oja heb toen Re was gaan wandelen ook nog een eekhoorntje gezien. Blijkbaar leven die niet alleen in koude bossen hahaha... Nadat we ons hadden opgefrist gingen we eten bij een drijvend restaurant op de Mekong. Deze serveerde lokale gerechten en aangezien ik me iets beter voelde gingen we het proberen. Uiteindelijk heb ik het alleen bij een soepje gehouden, maar heb geproefd van Re het het was echt heel lekker.
De volgende dag was er weer een nieuw avontuur aangebroken.... vandaag gingen we de grens over. Een nieuw land tegemoet!! Laos ligt aan de overkant van Nong Khai, dus we hebben er al 2 daagjes tegenaan gekeken. Nu ging het echt gebeuren. Wij met onze rugzakken de (krakkemikkige) TukTuk in naar de grenspost. Hier wat papierwerk ingevuld en toen een bus in. Deze reed ons over de brug heen en aan de andere kant meer papierwerk voor ons visum. Het ging allemaal zo vlot, dus hup een taxi geregeld en naar Vientiane. Dit is de hoofdstad van Laos en ligt op 40 minuutjes rijden. Je zag gelijk dat het een ander land is. Overal rijstvelden tussen de huizen en koeien, en oja ze dragen van die vietnamese puntmutjes (er zijn veel vietnamese en chinese invloeden) Re had via internet een leuk hotel gevonden en daar een kamer geboekt. En inderdaad het is een super leuk hotelletje. Mooie kamers, beetje ouderwetse stijl (maar niet oud hoor) en vriendelijk personeel. Redelijk luxe, maar ach, soms moet je uit de ban springen. Vientiane kan je niet vergelijken met Bangkok. Hoewel het de hoofdstad is, is alles op loopafstand en doet het meer aan als een druk dorp. Natuurlijk op elke hoek van de straat een tempel, dat is niet anders dan Thailand. We hebben lekker rondgelopen en beetje gekeken wat er allemaal was. We gingen naar het Nationaal Theater, omdat de Lonely Planet zei dat er elke avond een dansvoorstelling is. Helaas hadden we pech, want het zag er leeg en kaal uit. Misschien hebben ze het opgeheven. Toen liepen we maar door naar de waterkant om de mooie zonsondergang te zien. We moesten nog doorlopen ook, want zo dicht bij de evenaar schiet die het water in hahaha.... Maar we hebben m gezien en hij was prachtig. Aan de waterkant wordt er 's avonds ook een markt opgebouwd, dus daar even overheen gelopen en daarna zijn we gaan eten. Deze keer had de Lonely Planet wel gelijk en kwamen we terecht in een super mooi restaurant met lokale gerechten. We hebben hier heerlijk gegeten en gedronken en lekker genoten van onze avond. Alles ging met mij ook beter, tot vandaag. Ik voel me weer beroerd en mijn darmen zijn helemaal de weg kwijt volgens mij. Dus we gaan maar een antibiotica kuurtje halen om de bacterie, die mij zo ziek maakt te vermoorden!!!! Hopelijk voel ik mij hierna beter en kan ik weer vol goede energie verder Laos in. Dit is in ieder geval wel de bedoeling. Eigenlijk al morgen, maar misschien willen we nog een nachtje langer blijven, zodat ik volledig kan rusten en we nog meer tijd hebben om de stad te bekijken. Helaas is ons hotel vol, dus moeten we ook nog op zoek naar een ander hotelletje voor 1 nacht, maar er zijn er hier zoveel, dus dat komt goed. De foto's komen er natuurlijk ook weer aan en laten we jullie weer iets horen vanaf de volgende bestemming Luang Prabang.
Sabaidee, Re en Nick
-
10 Oktober 2012 - 09:16
Mamma:
hallo lieverds,
fijn weer wat te lezen, ik was benieuwd hoe het nu met je gaat. Jammer dat het nog niet helemaal over is, maar misschien is het inderdaad verstandig om een kuurtje te halen. Verder klinkt alles toch wel heel geweldig. We gaan meteen even op Google kijken naar de plaatsen die jullie bezoeken. Ik ben ook blij dat Rewan er bij is als je je niet lekker voelt. Nu lieverds wij wachten weer in spanning op het vervolg. Geniet ze en dikke kussen van ons, pappa en mamma -
10 Oktober 2012 - 15:53
Sharline(Mam):
lHi Re en Nickyta, leuk al die avontuurtjes, ik ben blij dat jullie samen van die apparte dingen wel kunnen genieten,
wat vervelend zeg Nickyta voor jou qua de voeding, maar ja niks aan te doen he, kijk maar goed wat je mag okay? Enjoy it, kus Mam -
11 Oktober 2012 - 12:06
Nickyta&Rewan SteegersPocornie:
Lieve mensen, er zit een kleine vertraging in de foto's. Sorry hiervoor.... we gaan het zsm proberen erop te zetten! Kus van ons -
11 Oktober 2012 - 17:59
Dries En Yvonne:
Hoi Nickyta en Rewan,
Wat een avontuur zeg en erg dat je zoveel last hebt. Neem maar goed je kuurtje in.
Het is een hele beleving, ook die zonsondergang, heeeeeeeel romantisch!
De trein komt ons ook heel bekend voor. Het boemelde lekker,maar als je niet lekker bent is het niet zo fijn.
En dan in zo'n tuk-tuk, ze kunnen daar schuren in dat drukke verkeer.
Geniet van jullie dagen in Laos en we blijven jullie volgen.
Goed opknappen en veel plezier!
Liefs, Dries en Yvonne. -
11 Oktober 2012 - 18:41
George:
Hallo Lovers,
Fijn om weer wat te horen, geniet er maar van en misschien kunnen jullie pampers kopen voor Nickyta.
Vraag voortaan als jullie zo'n tuktuk instappen of die goser een rijbewijs heeft.
Kijk maar goed uit wat jullie eten. Wij hebben in Amsterdam bij koh Kee kikkerbilletjes gegeten waren heerlijk. Een goede reis naar Luang Prabang wij houden jullie in de gaten.
Kussen van mij en mamma -
13 Oktober 2012 - 14:05
Georgette:
Hi,
It was again a wonderful story, I feel like I am there.
Nickyta, be careful what you are eating, the spices sometimes will set of a problem with your tummy.
Hope you're feeling better soon!!!!
Love, tante Georgette -
14 Oktober 2012 - 13:52
Ome Loek En Tante Carla:
Hi Rewan en Nickyta,
Weer een prachtig verhaal en avontuurlijk maar Nickyta pas op met wat je eet. Zorg dat je wel weet wat het is in elk geval want alles wat geademd heeft komt in de pan!!! Een kuur is altijd goed dat kun je daar misschien makkelijk krijgen.Wat romantisch die zonsondergang en wat zullen jullie daar van genieten.
Ook weer mooie fotos, ik had ze nog niet allemaal gezien. Ik hoop dat je snel weer opknapt en gelukkig heb je broeder Re bij je waar je steun aan hebt.
dikke kussen van ons
-
18 Oktober 2012 - 14:31
Roselien En Lucio Breda:
Hallo rewan en nickyta
Vandaag heb ik jullie foto's gezien,mooi en jullie verslag gelezen ,ik zeg geniet ervan,
en ,niet te veel eten jongens,geniet van al het mooi's ,en de groeten, aan de lieve mensen die
jullie tegen komen ,Zeg hun;de groeten van tante roselien uit breda. Gods zegen,en tot horens.Houdoe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
